MEWA

SPEKTAKL DYPLOMOWY STUDENTÓW WYDZIAŁU AKTORSKIEGO
ROK AKADEMICKI 2020/2021    

MEWA
Anton Czechow
Przekład: Natalia Gałczyńska

Reżyseria, scenografia, kostiumy, reżyseria światła:
Grzegorz Wiśniewski

Obsada:
BORYS TRIGORIN – Michał Darewski
SIEMION MIEDWIEDIENKO / ILIA SZAMRAJEW – Sebastian Dela
MASZA – Klaudia Janas
PAULINA – Karolina Kostoń
NINA ZARIECZNA – Justyna Litwic
KONSTANTY TRIEPLEW – Jakub Sierenberg
IRENA ARKADINA – Marta Stalmierska
EUGENIUSZ DORN – Daniel Stanko
PIOTR SORIN – Mikołaj Trynda

Premiera: 12, 13 września 2020 r.
Kategoria wiekowa: 16+
Czas trwania: 2 godziny 45 minut ( przerwa 10 minut )

 

 

R E C E N Z J E :

Dziennik  Łódzki / Dariusz Pawłowski: Mewa” w Teatrze Studyjnym: Teatr zaczyna się od pustej sceny – tak łatwiej dostrzec sens

Teatr i wiecej / Rafał Turowski: Mewa         

zjedzkanapke / Agata Becher: Zarządzanie emocjami, czyli dyplomowa “Mewa” w Teatrze Studyjnym

Subiektywne podsumowanie teatralnego sezonu 2020/2021 w opracowaniu Wiesława Kowalskiego: Najlepsze SPEKTAKLE DRAMATYCZNE

www.rafalturow.ski: PODSUMOWANIE SEZONU 2020/2021 Najlepsze spektakle 2020/2021 wg @rafalturow.ski 

 

O teatrze i aktorach, o sztuce, o życiu i jego nieuchronnym przemijaniu, o niespełnionych marzeniach, o nas samych.
Najbardziej teatralny i osobisty dramat Czechowa jest ponadczasową, uniwersalną opowieścią o zderzeniu brutalnej, tylko z pozoru banalnej prozy życia z marzeniami o pięknie, sztuce, szczęściu i miłości. Grzegorz Wiśniewski przedstawia nieśmiertelny konflikt pokoleń, zderza stare i nowe formy w teatrze. Nie można wybrać lepszego dramatu na spektakl dyplomowy dla młodych aktorów — studentów!


Pracując nad tym spektaklem, zdałem sobie sprawę, że nie chciałbym żyć tak, jak postacie. Każdego dnia coraz bardziej doceniam to, co mam. Najbardziej zaintrygowało mnie w “Mewie” pojęcie miłości w różnych aspektach. Miłość matki do syna. Miłość do sztuki. Miłość z rozsądku. Szczera i niezrozumiała miłość. Miłość hetero i homo seksualna. Zawsze jednak pojawia się tu wspólny mianownik. Czułość (…) Jesteśmy odpowiedzialni za swoje wybory. I każdy nasz wybór łączy się zarówno z radością, jak i z cierpieniem. — Daniel Stanko /  EUGENIUSZ DORN

Spektakl staje się dla aktorów ciągłą podróżą i odkrywaniem własnej wrażliwości w zderzeniu z rzeczywistością — zarówno teatralną, jak i tą, która na naszych oczach uległa tak gwałtownej zmianie. Tu strefa komfortu praktycznie nie istnieje, a relacja z reżyserem staje się istotniejsza niż kiedykolwiek.
Dla mnie „Mewa” jest o wszystkich i o każdym z osobna. O ludziach młodych i starych, zgorzkniałych i promiennych. Jest o nas, studentach szkół aktorskich, którzy walczą o sztukę, czasem nieudolnie, czasem z własnym cieniem. O marzeniu bycia spełnionym, o marzeniu byciu artystą bez zbędnej kolorowej otoczki. Jest o prawdzie, brutalnej i pięknej. Jest o słodkim i gorzkim kłamstwie. Jestem wdzięczna, że znalazłam się wraz z kolegami w tej przestrzeni, w tym świecie i reżyserowi za to jak o Nas zadbał, dał nam szansę, czule ale zarazem bezwzględnie obserwował, prowadził i po prostu był. — Klaudia Janas / MASZA

„Mewa” jest klamrą kompozycyjną naszej drogi przez szkołę. To opowieść o życiu ludzi, którzy postawili sobie teatr, jako wartość nadrzędną. Dla mnie była to głównie praca nad pokochaniem swoich słabości i próbą zmienienia ich w atuty. Sztuce potrzebni są żywi ludzie, nam są potrzebni żywi ludzie, dlatego mamy nadzieję, że mimo obecnej sytuacji, spotkamy się w teatrze! — Karolina Kostoń /  PAULINA

 

   

  

 

 

Fotosy: Ryszard Olczak

 
Teatr Studyjny w Łodzi, ul. Kopernika 8, 90-509 Łódź
tel: 42 63 64 166