ANIOŁY W AMERYCE

SPEKTAKL DYPLOMOWY STUDENTÓW WYDZIAŁU AKTORSKIEGO 
ROK AKADEMICKI 2018/2019

Anioły w Ameryce
Tony Kushner

Reżyseria: Małgorzata Bogajewska
Tłumaczenie: Jacek Poniedziałek

Obsada:
Hannah Porter Pitt / Ethel Greenglass Rosenberg / Rabbi Isidor Chemelwitz – Ksenia Tchórzko
Roy Marcus Cohn, Prior Walter nr 2 – Paweł Głowaty
Louis Ironson – Mateusz Grodecki
Prior Walter – Robert Ratuszny
Harper Pitt – Elżbieta Zajko
Joseph Porter „Joe” Pitt – Kamil Rodek
Anioł z Ameryki / Emily / Lekarka – Wiktoria Filus
Norman „Belize” Arriaga / Bezdomna – Izabella Dudziak
Pan Bajer, Prior Walter nr 1, Martin Heller, Mężczyzna w parku – Sebastian Śmigielski

 
Scenografia i kostiumy: Joanna Jaśko-Sroka
Reżyser światła: Dariusz Pawelec
Konsultacja dramaturgiczna: Magdalena Zarębska – Węgrzyn
Choreografia: Paweł Głowaty
Konsultacje choreograficzne: Paweł Kułaga
Konsultacje wokalne: Adam Rymarz

Premiera: 23 lutego 2019

Stany Zjednoczone – wydawałoby się – raj? Tygiel kultur, osobowości, ludzi zewsząd. Czy znikąd? – To, czego tak naprawdę nam brakuje to poczucie tożsamości, świadomości skąd przychodzimy. Stany gubią korzenie, składają się z podróżujących samotnych nomadów. Seksualność, polityka, religia – wielkie tematy dramatu Kushnera – wszystkie nad jednym mianownikiem – miłości w czasach zarazy. Tekst dramatu Tony’ego Kushnera koncentruje się na grupie nowojorskich homoseksualistów, obsypany nagrodami – zdobył m.in. nagrodę Pulitzera, stanowi istotny głos w walce o prawa środowiska LGBT.

To jest opowieść o odchodzeniu jakiegoś świata i wchodzeniu w nowy. Świat nabiera nowych kształtów, poprzedni trawi zaraza. Ten tekst może być bardzo bliski młodym aktorom. Biorąc pod uwagę wiek bohaterów – mógłby ich bezpośrednio dotyczyć, patrząc szerzej – to dla studentów moment ukończenia szkoły, a tym samym wchodzenia w nowy świat i odcinania się od miejsca, które dawało im poczucie tożsamości. Jak bohaterowie będą musieli na nowo zdeklarować kim są, na wszelkich poziomach.

Małgorzata Bogajewska (reżyseria)

„Anioły…” to tekst, który wymaga bardzo dużego zaangażowania emocjonalnego. Moja postać (Joe Pitt) przechodzi od jednego kryzysu do drugiego, od załamania do załamania. Jest w nim cała amplituda emocji. To fascynujące i zarazem trudne dla początkującego aktora. „Anioły w Ameryce” traktują o poszukiwaniu tożsamości, swojego miejsca. Dla nas, którzy kończą szkołę i zaczynają coś nowego, jest to stan szczególnie bliski.

Kamil Rodek – Joe Pitt

Belize Arriaga jest drag queen. Pracując nad postacią zaczęłam od szerokiego researchu w internecie. Byłam również na słynnym „Balu u Bożeny” w Warszawie, na który zjeżdżają wszystkie drag queen z Polski. Dużo dowiedziałam się o swojej kobiecości, jak ją celebrować. Szczególnie pomogła mi drag queen o imieniu Twoja Stara, która ma wąsa i jest łysa, więc nie jest typową drag queen. Jest nieokreślona i chciałabym by postać Belize taka była – po prostu człowiekiem, nie ważne jakiej płci. Polskim drag queen jest ciężko. Wiem, że zmagają się z dużą nietolerancją społeczną. Jeżeli przez sztukę choć trochę otworzymy ludziom oczy, wpuścimy jakieś wątpliwości, to warto było. Chciałabym zagrać kiedyś Hamleta, który jest po prostu człowiekiem, nieważne czy mężczyzną czy kobietą.
Izabella Dudziak – Norman Belize Arriaga

Roy Markus Cohn to postać historyczna, więc oddanie jej prawdy jest wyzwaniem. Obserwowałem go podczas wywiadów, jakie udzielał w latach swojej aktywności i z tych obserwacji zaczerpnąłem charakterystyczne dla niego gesty np. pocieranie palców. Dodatkowo jest to postać kontrowersyjna pod wieloma względami. Jest skupiony na dążeniu do zwycięstwa, nie ma żadnych zahamowań, nie przeprasza. Chyba każdy, choć przez chwilę, chciałby być kimś takim.

Paweł Głowaty – Roy Cohn

3 godz. 10 min.

fot. Filip Szkopiński
fot. Dariusz Pawelec

 

     

  

Teatr Studyjny w Łodzi, ul. Kopernika 8, 90-509 Łódź
tel: 42 63 64 166